Miedwiecko - stacja kolejowa na trasie Szczecin - Stargard Szczeciński. Doskonały punkt wypadowy do wycieczek nad jez. Miedwie.
Morzyczyn-Zieleniewo - największa na szczecińskim śródlądziu miejscowość wypoczynkowa (ok. 3 tysiące miejsc noclegowych). Składa się z dwóch osad, przy czym w Zieleniewie przeważają funkcje rolnicze, a Morzyczyn ma bardziej charakter osiedla podmiejskiego. Pierwsze obiekty wypoczynkowe powstały tu na przełomie XIX i XX w., dalszy rozwój nastąpił w okresie międzywojennym.
Morzyczyn - widok na jezioro Miedwie
Jęczydół -wieś-ulicówka ciągnąca się wzdłuż brzegu jez. Miedwie. Założona w II poł. XVIII w. We wsi pozostałości XVIII w. cmentarza oraz obelisk upamiętniający poległych w I wojnie światowej (teren przy szkole)
Bielkowo - wieś owalnicowa o średniowiecznym rodowodzie. W XIV w. należała do klasztoru w Kołbaczu. W XVI w. (po reformacji) weszła w skład domeny książęcej. W czasie II wojny światowej we wsi znajdował się obóz pracy przymusowej dla jeńców radzieckich i polskich (m.in. powstańców warszawskich), którzy zatrudnieni byli przy budowie doświadczalnej wytwórni torped.
We wsi zachował się późnogotycki kościół z XV w. (przebudowany w XIX w.). Kościół otoczony jest murem cmentarnym z zachowanymi dwiemaa ostrołukowymi bramkami z XV w. We wsi zachowały się liczne budynki mieszkalne i gospodarcze z przełomu XIX i XX w.
Rekowo - stara wieś, wzmiankowana już w XII w. W średniowieczu należała do klasztoru cysterów w Kołbaczu. Rekowo jest wsią placową czyli okolnicą. Ten typ rozplanowania wsi spotykany jest na Pomorzu bardzo rzadko. Fasady wielu domów posiadają bogate zdobienia. W pobliżu wsi zachowały się ślady torów kolejowych i pozostałości zakładu zbrojeniowego jaki mieścił się tu w czasie II wojny światowej. W Rekowie znajduje się gospodarstwo agroturystyczne, które prowadzą Bożena i Aleksander Rekowie (!).
Jezierzyce - dzielnica Szczecina (od 1972 r.) położona nad rzeką Płonią w otoczeniu lasów Puszczy Goleniowskiej i Bukowej. W średniowieczu wieś należała do cystersów z Kołbacza, którzy po spiętrzeniu wód Miedwia wybudowali tu młyn i tartak. W póżniejszym okresie założono tu także papiernię, którą zlikwidowano w XVIII w. W tym samym czasie zlikwidowano również młyn i tartak , co było spowodowane dokonanym obniżeniem poziomu wody w Miedwiu (poziom wody obniżono w celu uzyskania nowych ziem pod uprawę).
Po młynie i tartaku nie ma już śladu - jednak do naszych czasów zachowały się stawy nad którymi budowle te się znajdowały . Stawy te noszą obecnie nazwy: Staw Cysterski i Staw Klasztorny.
W XIX w. w okolicach Jezierzyc czynna była kopalnia węgla brunatnego - pozostały po niej zarośnięte wyrobiska.
W Jezierzycach zachowało się wiele budynków ryglowych, a także ciekawe, pomnikowe drzewa (Lipa Walpurga o obw. 540 cm i okazy w parku podworskim)