98 Rajd Promienisty
ŚLADAMI TAJEMNIC PUSZCZY BUKOWEJ
8.06.2008 (niedz.)
dystans: 12 km

Zbiórka na Osiedlu Bukowym (pętla autobusowa) o godz. 10.00


Buszcza Bukowa skrywa wiele tajemnic. Jedną z nich jest kamienny pomnik znajdujący się nie opodal najwyższego wzniesienia Wzgórz Bukowych - Bukowca. 
Jakie były powody budowy pomnika? Kogo upamiętnia? - na te, i inne pytania odpowiemy sobie podczas rajdu, na który serdecznie zapraszamy.

Trasa rajdu:

1. Osiedle Bukowe - START
- osiedle zostało wzniesione na gruntach Klęskowa - dawnej wsi podmiejskiej. Projekt osiedla wykonano w biurze "Miastoprojekt". Budowę rozpoczęto w 1983 r. Docelowo ma tu mieszkać ok. 18000 osób
Uliczki na tym osiedlu noszą nazwy kolorów np.: Fioletowa, Seledynowa, Pomarańczowa. Nazwy ulic korespondują z kolorem elewacji stojących przy nich budynków.


2. Głaz Grońskiego - gnejs szaro-różowy, średnioziarnisty, odspojony; obwód: 12,3 m, wysokość: 1,4 m

Życiorys Stanisława Grońskiego

3. Królewska Ścieżka - droga stanowiąca najkrótsze połączenie Osiedla Bukowego z Bukowcem. Biegnie od Głazu Grońskiego poprzez Głaz Serce, Siodło Zielawy, Bukowiec do źródeł Ponikwy (dł.ok. 3,5 km).

4. Głaz Serce - płaski blok granitu o obw. 14,5 m i wys. 1,5 m, zalega przy czarnym szlaku wiodącym z Os. Bukowego na Bukowiec. Nazwa kamienia pochodzi od jego kształtu.

5. Siodło Zielawy - miejsce skrzyżowania Królewskiej Ścieżki (po której biegnie szlak czarny) z glęboko wciętą w tym miejscu doliną Zielawy (szlak czerwony). Różnica wysokości wynosi ok. 30 m.

6. Głaz Słup - granit biotytowy, różowy, różnoziarnisty odspojony; obwód: 8,65 m, wysokość: 1,5 m. Z głazem związana jest miejscowa legenda.

7. Bukowiecnajwyższe wzniesienie Wzgórz Bukowych 149 m n.p.m.
Przed wojną wznosiła się tu wieża widokowa (zachowały się jedynie fundamenty), od kilku lat nad Bukowcem góruje wieża obserwacyjno - przeciwpożarowa (tzw. dostrzegalnia)


8. Pomnik Albrechta Rudelsdorfa. Pomnik upamiętnia jedną z ofiar katastrofy lotniczej jaka wydarzyła się w okolicach Bukowca 31 stycznia 1935 r. Wówczas to samolot Junkers Ju 52 odbywający lot na trasie Gdańsk - Berlin, na skutek oblodzenia,  doznał niekontrolowanego obniżenia pułapu lotu i rozbił się o drzewa porastające wzniesienia Puszczy Bukowej. W katastrofie zgineli wszyscy znajdujący się na pokładzie maszyny  pasażerowie (8 osób - w tym Albrecht Rudelsdorf) oraz członkowie załogi (3 osoby).

Samolot Junkers Ju 52 - średni samolot  transportowo - pasażerski. Produkowany był w latach 1931- 44. Łącznie zbudowano prawie 5.000 sztuk tego samolotu. Wytwarzano go w wielu wersjach  (pasażerskiej, towarowej, wojskowej) i używano do różnych celów ( m.in. do holowania szybowców, niszczenia min magnetycznych, a także wykorzystywany był jako bombowiec).

Samolot był trójsilnikowym dolnopłatem , wyposażonym w stałe podwozie. Moc każdego silnika wynosiła 725 KM.
Wymiary: długość - 18,9 m; rozpiętość - 29,24 m; wysokość - 4,65 m
Masa własna: 5.720 kg;  masa startowa: 10.500 kg
Prędkość maksymalna 265 km/h; pułap: 5.900 m; zasięg: 1.000 km

9. Przełęcz Trzech Braci - przełęcz pomiędzy trzema wzgórzami: Bukowcem, Kopytnikiem i Klasztornym. Tu również zbiegały się granice trzech średniowiecznych właścicieli Puszczy Bukowej (miasta Szczecina, klasztoru w Kołbaczu i rodziny von Palenów z Chlebowa).
Zagadkową nazwę przełęczy próbuje również tłumaczyć legenda:
Dawno, dawno temu, w miejscu tym napadało na podróżnych trzech braci-rozbójników. Pewnego razu napadli na starego harfiarza, prowadzonego przez córkę o niezwykłej urodzie. Bracia zabili starca, a dziewczynę uwięzili, by im prowadziła gospodarstwo. Jej urok sprawił, że zapałały miłością zbójeckie serca, Wszyscy trzej daremnie starali się o względy dziewczyny, W końcu doszło do walki, w której bracia pozabijali się wzajemnie. Dziewczyna pochowała zbójców pod trzema głazami, z których wyrosły trzy okoliczne wzgórza, a sama, nie chcąc wracać do ludzi po tylu strasznych przeżyciach, zamieniła się w drzewo do dziś rosnące na rozwidleniu Drogi Kołowskiej i Kluckiej

legendę zacytowano z przewodnika Wojciecha Lipniackiego "Knieja Bukowa pod Szczecinem" ZW-P PTTK Warszawa 1981

10. Dąb Frater (obwód 370 cm), dąb rośnie przy wylocie Drogi Chojnowskiej do Przełęczy Trzech Braci w Kniei Bukowej. Nazwę nadano dla upamiętnienia braci zakonnych - cystersów z Kołbacza, których domena klasztorna graniczyła w tym miejscu z posiadłością Szczecina i Gryfina.

11. Psie Pole - jak głoszą średniowieczne przekazy, miejce to upatrzyli sobie myśliwi zbierając się tu wraz ze sforami psów (stąd nazwa) przed wyruszeniem na polowanie. 
Dąb Myśliwych (obwód 420 cm), wspaniały okaz dębu zwanego niegdyś Psim Dębem - polanka Psie Pole, przy Drodze Granicznej (na skrzyżowaniu szlaku niebieskiego z żółtym) w Puszczy Bukowej.

12. Rezerwat "Bukowe Zdroje" - największy (pow. 208 ha) i najpiękniejszy rezerwat przyrody w Puszczy Bukowej. Chroni partie buczyny pomorskiej z kostrzewą leśną, łęg jesionowy i kwasną dąbrowę. Przez teren rezerwatu przepływa strumień Chojnówka.

 13. Jezioro Szmaragdowe - położone w północno-zachodniej części Parku (2,6 ha), utworzyło się w miejscu dawnej, odkrywkowej kopalni wapieni kredowych, wydobywanych na użytek lokalnej cementowni. 16 lipca 1925 roku woda nagle wdarła się spod południowej, prawie pionowej ściany margli do wyrobiska, zalewając je. Głębokość obecnie istniejącego jeziora dochodzi do 20 metrów. Lustro wody znajduje się na wys. 42,2 m n.p.m., pow. ok. 2,5 ha, dług. 275 m, szer. do 150 m Wspaniała szmaragdowa barwa wody spowodowana jest dużym nasyceniem węglanem wapnia oraz odbiciem światła od kredowego podłoża. Kształtem zbliżone jest do trójkąta, na którego wierzchołku od płn. znajduje się mostek widokowy (dawniej mostek kolejki roboczej wywożącej urobek kopalni). Z powstaniem jeziora łączy się miejscowa legenda: już od chwili uruchomienia pierwszych kopalń w okolicy, na początku XIV w., grasował w nich chciwy i złośliwy duch zwany Skarbkiem. Przez tak długi czas nagromadził on ogromne bogactwa, które ukrył pod ziemią. Schowek znajdował się właśnie u podnóża płd. urwiska. Gdy kilof górnika odsłonił owe bogactwa, Skarbek zalał wszystko wodą

14. Cis Warcisława I (obwód 112 cm, wys. 10 m), ul. Kopalniana 2, przy Zajeździe "Szmaragd". Nazwa drzewa upamiętnia pierwszego historycznego księcia Pomorza Zachodniego.

15. Dęby Książęce - 2 dęby o obwodzie 380 cm i 400 cm rosnące przy ul. Kopalnianej, (za Zajazdem "Szmaragd", w pobliżu polany "Patelnia" (zwanej ostatnio: "Słoneczna"). Nazwa upamiętnia historycznych książąt Pomorza Zachodniego od Warcisława I do Bogusława XIV.

16. Zdroje PKP - META