Rokita - wieś leżąca przy linii kolejowej Szczecin - Świnoujście (jedna stacja przed Wysoką Kamieńską). Zachował się tu zespół dworsko-parkowy z początku XX w. W naturalistycznym parku rosną m.in. jodły jednobarwne, buki, graby, dęby, jodły wonne i świerki serbskie. Do dworu prowadzi aleja lipowa.

Głaz Flemingów - głaz narzutowy o obwodzie 14,1 m i wysokości 2,1 m - pomnik przyrody.

Rezerwat przyrody "Cisy Rokickie" - rezerwat o powierzchni 16 ha. Utworzony w 1988 r. Chroni najliczniejszą w Polsce populację cisów. Rośnie tu ponad 5 tysięcy dużych cisów i wiele młodych siewek.
Cisy występują pod postaciami krzewów lub drzew o wysokości do 15 m. Niegdyś były bardzo pospolite w naszych lasach, obecnie niemal doszczętnie wytępione znajdują się pod całkowitą ochroną. Wszystkie części cisa - za wyjątkiem osnówki - zawierają silnie trujący alkaloid - taksynę. Cisy należą do naszych najdłużej żyjących drzew, niektóre okazy oceniamy na 1000, a nawet 2000 i więcej lat.
W średniowieczu drewno cisa było szeroko stosowane - co spowodowało znaczne przetrzebienie tego gatunku. Już Władysław Jagiełło wydał zarządzenie zabraniające niszczenia cisów, na równi z turami i żubrami.

Buk - stara osada wymieniona po raz pierwszy w XIII w. Od XIV w. we władaniu rodu Flemingów.
Flemingowie przybyli na Pomorze w XII w. i w krótkim czasie stali się właścicielami ogromnych majątków ziemskich . Pierwszą siedzibą rodu była najprawdopodobniej Stepnica, a następną Buk gdzie wzniesiono potężny zamek otoczony murami i fosą . W XVI w. ród Flemingów przeniósł sie do nowych siedzib, a zamek popadł w ruinę. Ruiny zamku otoczone dębowo-bukowym parkiem leśnym zachowały się do dnia dzisiejszego.
W Buku zachował się również dwór renesansowy Flemingów z XV w. przebudowany w XIX w. Dwór ten stanowi przykład typowej szlacheckiej siedziby na terenach dawnego Księstwa Zachodniopomorskiego.

Czarnogłowy - we wsi zachowały się ruiny ceglanego wiatraka holenderskiego z II połowy XIX w. W pobliżu znajdują się częściowo zalane wodą wyrobiska kopalni wapieni jurajskich (złoża oceniono na 5,5 mln ton).

Treść krajoznawczą opracowano na podstawie przewodnika: "Ziemia Szczecińska" tom 2, Wydawnictwo Sat, Szczecin 1994