59 Rajd Promienisty
5 września 2004 (niedziela)		długość trasy: 14 km

Zbiórka w Warszewie przy pomniku słonia o godz. 10.00
(pomnik słonia znajduje się w pobliżu kościoła, nieopodal skrzyżowania ulic: Szczecińskiej, Podbórzańskiej i Miejskiej)

TRASA RAJDU:

1. Warszewo - najwyżej położona dzielnica Szczecina (ok. 85 m wyżej niż Śródmieście). Od kilku lat dzielnica ta jest intensywnie rozbudowywana (powstają tu zarówno pojedyńcze domy, jak i całe osiedla). Nad zabudową góruje wysoki maszt (112,5 m) szczecińskiej radiostacji. Pierwsza wzmianka o Warszewie pochodzi z XIII w. Najstarsza część osiedla zachowała do dnia dzisiejszego dawne rozplanowanie wsi owalnicowej. Na nawsiu wznosi się neogotycki kościół pw. św. Antoniego. Powszechną uwagę (zwłaszcza najmłodszych) przykuwa również pomnik słonia.

2. ul. Kredowa

3. Podbórz - przed wojną znajdowała się tu niewielka osada zwana "Leśnym Zameczkiem". Była tu leśniczówka, restauracja, a także ośrodek wypoczynkowy dla młodzieży z zespołem boisk i kąpieliskiem (dzisiejszy "Staw na Odludziu"). Po wojnie osada nie została zasiedlona, a znajdujące się tu budynki zostały rozebrane.

4. Wielecka Góra - najwyższe wzniesienie Wzgórz Warszewskich o wysokości 131 m n.p.m.
Nazwa pochodzi od ludu słowiańskiego zamieszkującego tereny nad rzeką Hawelą i Pianą w IX - XI w.

5. Pilchowo - podszczecińska osada której południowa część należy do Szczecina, Założona w XII w. jako widlica z czasem przekształciła się w owalnicę. W 1929 r.wybudowano tu ujęcie wody pitnej dla Szczecina. Nazwa osady pochodzi od staropolskiego słowa "pilch" oznaczającego małe zwierzątko futerkowe (np. popielicę, kreta, dużą mysz itp). Kościół w Pilchowie - zbudowany na przełomie XIII i XIV w., gruntownie przebudowany w XIX w (z pierwotnej budowli zachowały się jedynie kamienne mury do wysokości parapetów). Obok dzwonnica o konstrukcji belkowej z dwuspadowym dachem z XIX w.

6. Leśniczówka Owczary. W XIX był tu duży folwark nastawiony na hodowlę owiec. Po II wojnie światowej zabudowania przekształcono w leśniczówkę.

7. Jezioro Głębokie - powstało w okresie plejstocenu na obszarze kompleksów piaszczystych utworów polodowcowych. Na przełomie XIX i XX wieku, w wyniku działalności gospodarczej i melioracyjnej, w rozległej rynnie obniżył się poziom wód, co spowodowało powstanie szeregu drobnych zbiorników: Rusałki, Goplany, Głuszca, Arkonki oraz największego z nich: jeziora Głębokiego.

Podstawowe dane Jeziora Głębokiego:
powierzchnia zwierciadła wody: 31,3 ha,
objętość: 751 tys. m sześciennych,
głębokość maksymalna: 5,0 m,
głębokość średnia: 2,4 m,
współczynnik rozwinięcia linii brzegowej: 1,99,
powierzchnia całkowita zlewni: 162 ha,
powierzchnia zlewni bezpośredniej: 134 ha

Zlewnia jeziora jest prawie w całości zalesiona. Intensywny pobór wód podziemnych na ujęciu wodnym w Pilchowie, powodował stałe obniżanie się lustra wody. By zapobiec temu bardzo niekorzystnemu zjawisku wybudowano kilka lat temu rurociąg zasilający Jezioro Głębokie wodą z rzeki Gunica.
Jezioro jest zbiornikiem bezodpływowym, silnie zeutrofizowanym o wysokiej podatności na degradację. Wysoka trofia jeziora powodowana jest przez zanieczyszczenia docierające do zbiornika ze zlewni, z niekontrolowanego spływu ścieków bytowo-gospodarczych oraz wykorzystania jeziora do celów rekreacyjnych
Informacje na temat Jeziora Głębokiego zaczerpnięto z pracy Marcina Basa "Stan środowiska przyrodniczego Szczecina i regionu"; Szczecin, kwiecień 2000 r.

8. Głębokie - META