Spacer po Puszczy Bukowej
08.08.2004
dystans: 12 km

Zbiórka na Basenie Górniczym o godz. 9.50. Odjazd autobusem nr 55 o godz. 10.03
Uczestnicy ubezpieczają się we własnym zakresie na czas trwania imprezy

Trasa rajdu:

- Szczecin Podjuchy - stara słowiańska osada, wciśnięta między Wzgórza Bukowe, a Regalicę. Wzmiankowana po raz pierwszy w XIII w. W czasie swej historii Podjuchy należały m.in. do Dąbia, Szczecina, a także do szpitala św. Ducha i klasztoru św. Jana. Część Podjuch stanowiła bezpośrednią własność książąt pomorskich. Dopiero pod koniec XVIII w. Podjuchy stały się samodzielną gminą wiejską. Mieszkańcy Podjuch utrzymywali się z rolnictwa, połowu ryb w Odrze, a także z uprawy chmielu oraz (przez pewien czas) morwy. W połowie XIX w. w Podjuchach działały dwa wiatraki i jeden młyn wodny. Eksploatowano także złoża wapna, margla, glinki kaolinowej i torfu. W 1834 r. otwarto tu fabrykę wyrobów szamotowych założoną przez francuskiego przemysłowca F.Didiera.
Podjuchy zostały wyzwolone w marcu 1945 r - w walkach brała udział polska jednostka wojskowa: II Łużycka Dywizja Artylerii. Podjuchy zostały przyłączone do Szczecina w marcu 1948 r.

- ul. Marmurowa

- ul. Radosna

- rezerwat cisów "Zdroje". Rezerwat utworzono w 1959 r. jako obszar badań nad naturalnym odnawianiem się cisa na gruntach porolnych. Zajmuje on powierzchnię 2,12 ha.
Cisy występują pod postaciami krzewów lub drzew o wysokości do 15 m. Niegdyś były bardzo pospolite w naszych lasach, obecnie niemal doszczętnie wytępione znajdują się pod całkowitą ochroną. Wszystkie części cisa - za wyjątkiem osnówki - zawierają silnie trujący alkaloid - taksynę. Cisy należą do naszych najdłużej żyjących drzew, niektóre okazy oceniamy na 1000, a nawet 2000 i więcej lat.
W średniowieczu drewno cisa było szeroko stosowane - co spowodowało znaczne przetrzebienie tego gatunku. Już Władysław Jagiełło wydał zarządzenie zabraniające niszczenia cisów, na równi z turami i żubrami.

  

gałązka cisa

 

- autostrada -według niemieckich planów miała prowadzić z Berlina przez Elbląg do Królewca. W 1936 r. oddano do użytku odcinek Berlin - Szczecin. W 1939 r. Hitler wysunął wobec polskiego rządu żądanie utworzenia eksterytorialnego korytarza dla jej przeprowadzenia przez obszar naszego kraju. Władze polski nie wyraziły na to zgody co stało się jednym z pretekstów hitlerowskiej napaści na Polskę we wrześniu 1939 r. Prace na dalszych odcinkach autostrady trwały do 1943 r. Wykorzystywani byli przy nich jeńcy wojskowi i robotnicy przymusowi z Polski i innych krajów Europy, więzieni w ok. 30 obozach.

- szlak niebieski

- Psie Pole - niewielka środleśna polana na której gromadzili się myśliwi ze sforami psów przed rozpoczęciem polowania.

  


- źródło Chojnówki. Chojnówka - strumień o długości ok 6 km. Wypływa z jeziora zwanego Oczkiem Marzanny, płynie wzdłuż Drogi Chojnowskiej, uchodząc do Cegielinki (odnogi Regalicy) na wysokości Zdrojów.

- Przełęcz Trzech Braci - przełęcz pomiędzy trzema wzgórzami: Bukowcem, Kopytnikiem i Klasztornym. Tu również zbiegały się granice trzech średniowiecznych właścicieli Puszczy Bukowej (miasta Szczecina, klasztoru w Kołbaczu i rodziny von Palenów z Chlebowa). Zagadkową nazwę przełęczy próbuje również tłumaczyć legenda:
Dawno, dawno temu, w miejscu tym napadało na podróżnych trzech braci-rozbójników. Pewnego razu napadli na starego harfiarza, prowadzonego przez córkę o niezwykłej urodzie. Bracia zabili starca, a dziewczynę uwięzili, by im prowadziła gospodarstwo. Jej urok sprawił, że zapałały miłością zbójeckie serca, Wszyscy trzej daremnie starali się o względy dziewczyny, W końcu doszło do walki, w której bracia pozabijali się wzajemnie. Dziewczyna pochowała zbójców pod trzema głazami, z których wyrosły trzy okoliczne wzgórza, a sama, nie chcąc wracać do ludzi po tylu strasznych przeżyciach, zamieniła się w drzewo do dziś rosnące na rozwidleniu Drogi Kołowskiej i Kluckiej
legendę zacytowano z przewodnika Wojciecha Lipniackiego "Knieja Bukowa pod Szczecinem" ZW-P PTTK Warszawa 1981

 

- źródło Ponikwy -. Ponikwa - niewielki strumień o długości ok.1 km. Wypływa z trzech żródeł zlokalizowanych na zachód od skrzyżowania Drogi Dolinnej z Drogą Kołowską. Jedno ze żródeł jest częściowo obudowane.

- Bukowiec -najwyższe wzniesienie Wzgórz Bukowych 149 m n.p.m.
Przed wojną wznosiła się tu wieża widokowa (zachowały się jedynie fundamenty), od kilku lat nad Bukowcem góruje wieża obserwacyjno - przeciwpożarowa (tzw. dostrzegalnia)

- Siodło Zielawy - miejsce skrzyżowania Królewskiej Ścieżki (po której biegnie szlak czarny) z glęboko wciętą w tym miejscu doliną Zielawy (szlak czerwony). Różnica wysokości wynosi ok. 30 m.

- głaz Serce -płaski blok granitu o obw. 14,5 m i wys. 1,5 m, zalega przy czarnym szlaku wiodącym z Os. Bukowego na Bukowiec. Nazwa kamienia pochodzi od jego kształtu.

  

wieża p-poż. na Bukowcu

- Klęskowo - dzielnica Szczecina, niegdyś wieś słowiańska należąca m.in do klasztoru w Kołbaczu, oraz (w XIX w.) do rodziny Dohrnów - mecenasów sztuki i fundatorów Muzeum Miejskiego.
Najbardziej imponującą budowlą Klęskowa jest wiadukt autostrady o dł. 241,5 m i wys. 22 m przerzucony nad doliną Rudzianki.