Kościoł św. Rodziny w Szczecinie-Płoni. Korpus nawowy kościoła pochodzi z XIX w. i jest wykonany w technice ryglowej. Drewniana wieża pochodzi z XVIII w. Za kościołem widoczna lipa św Ottona - najstarsza i największa lipa w dawnym. województwie szczecińskim

Pomnik Carla Ludwiga Gene Carl Ludwig Gene żył w latach 1820-1893. Był z pochodzenia Francuzem. Od 1863 roku pełnił funkcję leśniczego w w Puszczy Bukowej. Był również jej miłośnikiem i propagatorem. To jenu zawdzięczamy wytyczenie pierwszych szlaków spacerowych na terenie Puszczy, odkrycie wielu głazów narzutowych, pomników przyrody itp. Był on również odkrywcą złóż węgla brunatnego koło Śmierdnicy, a także inicjatorem założenia Ogrodu Dendrologicznego w Glinnej. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w 1893 r. (został najprawdopodobniej zastrzelony przez kłusownika). Pomnik wzniesiono w 1894 r. - zachował się do dzisiaj w bardzo dobrym stanie. Fotografia pochodzi z książki A. Adamczaka i B. Kucharskiego: "Okolice Szczecina"

Lisica - wzgórze o wysokości 140 m na skraju Polany Kołowskiej. Na szczycie wzgórza znajduje się centrum nadawcze, z wysokim na 267 m masztem radiokomunikacyjnym wzniesionym w 1985 r. Stąd emitowane są liczne programy radiowe i telewizyjne. Obok znajduje się drugi, znacznie niższy maszt, liczący ok 60 m. Pierwszy maszt w tym miejscu zbudowano w 1963 r. Liczył on wówczas ok. 230 m. Po wybudowaniu w 1985 nowego masztu - stary został skrócony do wysokości ok. 60 m i pełni obecnie funkcje pomocnicze. Przed wojną na Lisicy znajdowała się wieża widokowo-spadochronowa.

Klęskowo - stare osiedle rolnicze położone wzdłuż obecnej ul. Chłopskiej. Ziemia w tej okolicy jest wyjątkowo żyzna i urodzajna co przyczyniło się do szybkiego rozwoju osady. W XIX w. miała tu swój majątek rodzina Dohrnów - mecenatów i miłośników sztuki i nauki. W 1948 r. Klęskowo zostało włączone do Szczecina.
Dominantę Klęskowa stanowi wiadukt autostrady - imponująca budowla inżynieryjna nad doliną Rudzianki. Długość wiaduktu: 241,5 m; wysokość: 22 m.
Według projektu autostrada miała prowadzić z Berlina poprzez Szczecin i Gdańsk do Królewca. Odcinek Berlin - Szczecin oddano do użytku w 1936 r. Na dalszych odcinkach roboty trwały do 1943 r, (do pracy wykorzystywano jeńców wojennych i robotników przymusowych m. in. z Polski).